Polio to groźna choroba zakaźna wywoływana przez wirusa Polio. Przed wprowadzeniem szczepionek miliony dzieci na całym świecie były dotknięte tą chorobą, co prowadziło do poważnych powikłań. Czy zachorowanie na polio w dzieciństwie może pozostawić trwałe skutki? Sprawdźmy to w poniższym artykule.
Polio (poliomyelitis) to choroba zakaźna wywoływana przez wirusa Polio, która dotyka głównie dzieci poniżej 5. roku życia. Wirus przenosi się drogą pokarmową (spożywanie zakażonej żywności i wody) lub drogą kropelkową.
Choroba może mieć różne postacie – od bezobjawowej, przez łagodne objawy przypominające grypę, aż po ciężkie przypadki powodujące zapalenie rdzenia kręgowego i uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego. Gdy wirus zaatakuje układ nerwowy, może prowadzić do trwałego paraliżu.
W zależności od stopnia zaawansowania choroby, polio może powodować różne powikłania, zwłaszcza w ciężkich przypadkach. Do najczęstszych należą:
Jest to najpoważniejsze powikłanie polio. Gdy wirus atakuje rdzeń kręgowy, niszczy komórki nerwowe odpowiedzialne za ruchy, co uniemożliwia mięśniom odbieranie sygnałów z mózgu. Skutkiem jest paraliż niektórych części ciała, najczęściej nóg, rzadziej rąk lub całego ciała.
Długotrwały paraliż prowadzi do braku aktywności mięśni, co w konsekwencji powoduje ich zanik. Osłabione mięśnie utrudniają poruszanie się i mogą prowadzić do zaburzeń równowagi oraz trudności w wykonywaniu codziennych czynności.
Dzieci, które przechorowały polio, mogą cierpieć na nierównomierny rozwój kończyn, co prowadzi do skrzywień kręgosłupa, skoliozy, przykurczów mięśni oraz różnic w długości nóg. Takie deformacje wpływają nie tylko na wygląd, ale także na zdolność poruszania się.
Wielu osobom wydaje się, że po przebyciu polio nie grożą już żadne powikłania. Jednak u niektórych pacjentów, nawet po wielu latach, może wystąpić tzw. zespół post-polio (Post-Polio Syndrome – PPS). Objawia się on:
Przyczyna tego zespołu nie jest jeszcze do końca znana, ale zazwyczaj pojawia się on po 20-40 latach od zachorowania na polio.
W ciężkich przypadkach wirus Polio może uszkodzić mięśnie oddechowe, powodując niewydolność oddechową. W przeszłości pacjenci z porażeniem tych mięśni musieli korzystać ze specjalnego urządzenia do oddychania – tzw. „żelaznych płuc”.
Dodatkowo osoby, które przeszły polio, są bardziej narażone na choroby sercowo-naczyniowe, ponieważ wirus mógł wpłynąć na pracę serca i układ nerwowy.
Obecnie nie istnieje skuteczne lekarstwo na polio. W przypadku zachorowania stosuje się jedynie leczenie objawowe, które ma na celu łagodzenie skutków choroby i rehabilitację pacjentów. Do metod leczenia należą:
Najlepszym sposobem zapobiegania polio jest profilaktyka, czyli szczepienia ochronne. Obecnie szczepionka przeciwko polio jest najskuteczniejszą metodą ochrony przed tą chorobą.
Istnieją dwa rodzaje szczepionki przeciwko polio:
Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) zaleca podanie dziecku wszystkich dawek szczepionki zgodnie z harmonogramem, aby zapewnić mu dożywotnią odporność.
Jeśli dziecko ma objawy takie jak wysoka gorączka, bóle mięśniowe, osłabienie mięśni, należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem. Wczesne wykrycie choroby może pomóc w zmniejszeniu ryzyka powikłań.
Polio może prowadzić do poważnych powikłań, które negatywnie wpływają na jakość życia pacjentów. Dlatego kluczową rolę w zapobieganiu chorobie odgrywają szczepienia ochronne. Osoby, które przechorowały polio, powinny regularnie uczestniczyć w rehabilitacji i monitorować swoje zdrowie, aby zminimalizować skutki choroby w dłuższym okresie. Dbajmy o zdrowie naszych dzieci i stosujmy odpowiednie środki zapobiegawcze już od najmłodszych lat!
Zostaw komentarz